Moederen

Ik hou ervan om woorden en hun betekenis helemaal uit te pluizen. Waar komt een woord vandaan, welke associatie heeft het en interpreteren we de woorden nog steeds zoals ze van oorsprong bedoeld zijn? Meer dan eens ontstaan er mooie inzichten en vormen deze een voedingsbodem voor een yogales. In aanloop naar de les van afgelopen vrijdag mijmerde ik over de betekenis van moeder(schap), moederen en moederdag. Omdat dit thema zowel vreugdevol, neutraal als pijnlijk kan zijn leek het me zinvol op zoek te gaan naar de universele waarde van dit thema. Datgene waar we allemaal bij kunnen en over beschikken. De elementenleer en de traditionele Chinese geneeswijze leggen de link naar de Aarde, die we niet voor niets Moeder noemen. In haar ontvankelijkheid, oordeelloosheid en geduld geeft ze plek aan ons allemaal terwijl ze zichzelf draaiende houdt. Wanneer wijzelf goed geaard zijn en dit element in balans is, zijn we in staat zorg te dragen voor ons eigen welzijn en dat van onze geliefden vanuit een gulle, zachte en compassievolle houding. Misschien dat het hebben van kinderen klassiek gezien zorgt voor uitdagingen op dit vlak vanuit het 'wanneer kom je nog aan jezelf toe' vraagstuk. Eerlijk gezegd denk ik dat onze menselijkheid in combinatie met de tijdsgeest op ons allemaal een grote druk uitoefent als het gaat om zelfzorg, toekomen aan je eigen behoeftes en het cultiveren van een zachte, geduldige en onvoorwaardelijk liefhebbende houding ten aanzien van jezelf. De uitnodiging in de les werd dan ook om te moederen over jezelf. De tijd te nemen om jezelf te verzorgen, je in te richten op je mat en in een houding. Geduld op te brengen voor zowel je kunnen als je (nog) niet kunnen en jezelf kalm maar bemoedigend te begeleiden. Met liefdevolle blik je eigen ontwikkeling te aanschouwen en elke stap te waarderen. Deze moederenergie kunnen we echt allemaal en temidden van wat dan ook aanspreken, cultiveren en voor ons laten werken. Iedere dag en ook buiten ons yogamatje.